Edukacja nieformalna i międzykulturowa

(POZA)FORMALNA EDUKACJA

Stowarzyszenie Edukacja przez Internet w 2012 roku zrealizowała projekt „(Poza)Formalna Edukacja” który powstał z myślą o młodych, aktywnych ludziach, którzy chcą się uczyć czegoś więcej, niż to, co oferuje im szkoła i którzy poszukują alternatywnych form z edukacji i nowych doświadczeń.

Działania były adresowane do uczniów, nauczycieli i przyszłych nauczycieli oraz osób na co dzień pracujących z młodzieżą. Naszym zadaniem było pokazanie im nowych metod dydaktycznych i sposobów wprowadzania elementów edukacji pozaszkolnej do standardowych zajęć. Chcieliśmy promować ideę edukacji pozaformalnej, ponieważ jest ona doskonałym sposobem na zwiększenie szans młodych ludzi na rynku pracy – oprócz wiedzy pozwala zdobyć umiejętności praktyczne.

We październiku odbyły się dwa seminaria, podczas których uczestnicy dowiedzieli się, czym jest edukacja nieformalna i pozaformalna, czym różni się od edukacji formalnej, jakimi metodami nauki się posługuje, jakie są jej zalety i wady. Mogli również przedstawić swoje zdanie na temat różnych form nauki, podzielić się własnymi spostrzeżeniami i pomysłami.

Źródło:
(Poza)Formalna Edukacja

CZYM JEST EDUKACJA NIEFORMALNA I MIEDZYKULTUROWA?

Edukacja nieformalna jest procesem trwającym przez całe życie. Uczestnicząc w konkretnym doświadczeniu, zdobywamy wiedzę na jego temat. Odbywa się ona w zasadzie bez udziału naszej woli. Obejmuje nie tylko poszerzanie wiedzy i umiejętności, ale również kształtowanie postaw i wartości. Jest to uzupełnienie wiedzy zdobytej w szkole. Jej główną zaletą, zwłaszcza w świetle współczesnego rynku pracy, jest możliwość zdobycia konkretnych umiejętności praktycznych. Pozwala ona rozwijać się, wychodzić poza ustalone schematy, uczyć się przydatnych i świadomie wybranych elementów.

Edukacja międzykulturowa oznacza uczenie na temat innych kultur, bez ograniczania się tylko do tych, z których przedstawicielami możemy się zetknąć w naszym kraju. To edukacja o procesach społecznych, uwarunkowaniach kulturowych oraz sytuacji w krajach rozwijających się. Ma ona na celu budzenie ciekawości i chęci poznania innych, poszukiwanie podobieństw i dążenie do zrozumienia różnic. W tym znaczeniu edukacja międzykulturowa to uczenie otwartości i umiejętności rozmawiania. Warto również pamiętać o tym, że ten rodzaj edukacji sprzyja refleksji nad własną kulturą i pogłębieniu jej znajomości.

Źródło:
Tydzień Edukacji Globalnej
Słowniczek projektu (Poza)Formalna Edukacja

KILKA SŁÓW O EDUKACJI MIĘDZYKULTUROWEJ

Edukacja międzykulturowa narodziła się w Stanach Zjednoczonych w okresie międzywojennym. Potrzeba takiej edukacji pojawiła się tam, gdzie obok siebie żyli ludzie posługujący się odmiennymi językami, kultywujący różne tradycje, wyznawcy innych religii.

W Europie o edukacji międzykulturowej zaczęto mówić znacznie później, w latach 60. i 70., wraz z napływem licznych grup imigrantów. W jednolitym społeczeństwie Starego Kontynentu pojawiły się grupy reprezentujące tradycje, wyznania, języki, ale też wartości i obyczaje, całkowicie różne od europejskich. Zaczęto szukać klucza do ich poznania i zrozumienia. Ale też szybko zdano sobie sprawę z tego, że to poznanie powinno być obustronne.

Edukacja międzykulturowa w węższym rozumieniu to edukacja dla mniejszości i o mniejszościach: narodowych, etnicznych, wyznaniowych. Musi ona między innymi uwzględniać potrzeby językowe tych grup oraz różnice kulturowe, przybliżać mniejszościom kulturę większości, co jest szczególnie ważne dla nowo przybyłych imigrantów, uczyć większość o specyfice tych grup, gdyż jej celem jest wzajemne poznanie i umiejętność życia obok siebie. Edukacja międzykulturowa może być również rozumiana znacznie szerzej - jako uczenie o innych kulturach, budzenie ciekawości i chęci poznania innych, poszukiwanie podobieństw i dążenie do zrozumienia różnic, uczenie otwartości i umiejętności dialogu.

Źródło:
Federacja Inicjatyw Oświatowych